Ondanks dat wereldwijd de techniek op het gebied van kunstmatige intelligentie en deep learning zich razendsnel ontwikkelt, blijft de inzet van cobots in een magazijnsituatie op Nederlandse bodem weggelegd voor maar een handjevol bedrijven. Eenzelfde conclusie trekken ook de deelnemers aan het TKI Dinalog onderzoeksproject Mens en Robot in het Magazijn.

In het tweejarige onderzoek dat in september wordt afgerond is door onder andere TNO, Erasmus Universiteit en Probotics AGV Systems gekeken naar de impact van cobots (collaborative robots) en AGV’s op de mens in een magazijnsituatie. Projectdeelnemers, Henk Kiela (CEO van Probotics AGV Systems), professor René de Koster (Erasmus Universiteit) en Frank Krause (TNO) delen hun ervaringen uit dit onderzoek voor de camera van Logistiek.nl.

Frank Krause (TNO): “We hebben moeten vaststellen dat robotisering in magazijnen nog lang niet zover is, als vooraf werd aangenomen. We hadden aan het begin van dit onderzoek een bepaald beeld van de robots die we in de praktijk zouden willen zien en waarvan we de effecten wilden evalueren. Hoewel we bij meerdere bedrijven verschillende vormen van robotisering en automatisering hebben onderzocht, is het niet gelukt om die specifieke robots in de praktijk te zien.” Volgens Krause worden cobots nog nauwelijks op grote schaal toegepast. “In ieder geval niet in de situaties die wij wilden onderzoeken. Bedrijven die projecten hadden op dat gebied waren inmiddels gestrand.”

René de Koster, professor logistiek en operations management aan de Erasmus Universiteit Rotterdam: “Het is op dit moment nog lastig om een antwoord te formuleren op de vraag wat nu de optimale situatie is in een magazijn, waarin cobots en mensen gebroederlijk naast elkaar kunnen samenwerken. Je moet beide laten werken aan dat deel van het proces waar ze sterk in zijn. De mens is flexibel, kan informatie heel snel interpreteren en ook reageren op onverwachte omstandigheden.”

Een robot of cobot kan volgens De Koster op zijn beurt het werk voor de mens uit handen nemen, waar het gaat om wat hij noemt de ‘niet-productieve onderdelen’ van de werkzaamheden door een mens. Daarmee doel ik op werkzaamheden als het verplaatsen van objecten of dingen opzoeken. Een cobot kan dit deel van het takenpakket heel goed op zich nemen. Vergis je daarbij niet dat veel an deze werkzaamheden plaatsvinden in manuele pickomgevingen. Het is vaak meer dan de helft van het werk.”

Henk Kiela (Probotics): “De belangrijkste factor bij de introductie van robots of AGV’s bij logistieke handelingen is dat de mens in zijn waarde wordt gelaten en dat de techniek wordt aangepast aan de mens en niet andersom. Als ik redeneer vanuit een leveranciersperspectief en de techniek dan lijkt dit aspect vaak op de achtergrond te raken bij bedrijven. Je doet een investering en je vraagt je als bedrijf tegelijkertijd af hoe kan ik geld verdienen aan deze investering? Aan die investering ga je pas verdienen als je ook je mensen meekrijgt. Dat betekent wellicht dat je een experiment moet opzetten om uit te vinden waar die optimale waarde ligt. Dat is een belangrijk element als je als bedrijf AGV of robottechnologie gaat toepassen.”